نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ...

ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...

کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...

کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم

و دردهایم را به گوش تو میرساندم... بدون تو عاشقی برایم عذاب است

میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...

کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...

میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود

میدانم که نمیدانی بدون تو دیگربهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی جزانتظار آمدنت ...

           * بی وفا *

تو رفتی و بریختی آب رویم

روان شد سیل غمخواری بسویم

دگر دیده نبیند هرجه آیی

دوباره دیدنت شد آرزویم

                                     * محکوم *

*بگویید جرم این خونین جگرچیست؟

همه خنجر زنند و مرحمش نیست 

بیافرهاد که با هم جان سپاریم

بیا فرهاد که کوه کندن هنر نیست

سراپا آتشم سوزم ز عشقی

که جز قلبم دگرجا مسکنش نیست

خدا دستم بگیر پروا ندارم

دوچشمانی که سوی دیدنش نیست

همه کورم بخوانند کس چه داند

بجز ....یار دل پرورش نیست

حسن تنها بمان یارت ز سر گشت

تو ماندی ودلی که دلبرش نیست

آنقدر منو نخواسته اند که شک دارم 

زمین موقع دفنم منو پس نزنه ..

خوش به حال ماهی ها..تکلیفشان معلوم است..

هوایی که میشوند میمیرند..@

چه شب ساکتیست ......

انگار هیچ کس در دنیا نیست..

یا شایدم من در دنیای کسی نیستم

          حرف آخر

تور نیک انداختن کار صیاد است وبس

عاشقان را منع کردن کار شیاد است وبس

چشم دلبر میبرد هرسر که سودا آیدش

در سرم سودای  عشق.در گلویم گرچه فریاد است وبس

شور شیرین در سر و عاشق تر از هر باوفا

بی وفا شیرین من.عاشق فقط شیرین فرهاد است وبس

بقیه در ادامه مطلب

                                                                                             دوبیتی

درد من درمان ندارد @

سر که هیچ سامان ندارد@

میزنم فریاد خدایا@

عاشقی حاشا ندارد@

                                                    .....  لقا  ....

دلم بر عشق بی پایان سرم پر گشته آزادی

تو ای گلبرگ مغرورم به عشقم بر چه تن دادی؟

تو ای دلبر که از نامت خروشان میشود این دل

بیا امشب خلاسم کن بزن بر دل تو فریادی

دوچشمانت کمندینند لبانت گرچه مسکینند

الا ای ناز رنجورم چگونه برمن افتادی؟

گهی دستت به دستانم گهی شاد وپریشانم

اگر مجنون نباشم من بگو یارم که فرهادی

برس بردل که از شوقت هزاران بندگی کرده

اگر بر دل نباشد فر تو ای نازم فرحزادی

چنان دل میبرد دلبر که بی کس مانده ام امشب

دلم را برده ای دلبر که در دلبردن استادی..

.

بقیش باشه برا بعدآ......